Vandaag de driehoek Quarzazate-Azenal-Tazenakht. Ook deze piste zijn ze aan het ontsluiten maar ook hier blijven de pittigste stukje nog intact.Dat mocht Boni ervaren bij deze moeilijke afdaling toen hij per ongeluk even de voorrem erbijnam. 1 meter verder was recht het ravijn in.
En de moeilijksheidgraad ging nog wat de hoogte in toen we na Imider, een dorpje van 10 huizen, de oued moesten volgen, bestaande uit grote keien en heel fijne kiezel.
Na kilometers zwoegen konden we eindelijk terug omhoog.
Tussen Azenal en Tazenakht was een verbindingsstuk over de weg, maar daarom niet minder plezant...
Als laatste bezochten we de oase van Fint, waar we op de piste onze "vriend" Mohammad oppikten die ons uitnodigde thee te komen drinken bij hem thuis. Hoewel dit natuurlijk een toeristentruk is, was het toch een leuke ervaring.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten